Του Κωνσταντίνου Σκουφάρη
Γενικός Ταμίας Ομοσπονδίας Οικοδόμων ΣΕΚ
Η πρόσφατη απεργία αμέσως με την λήξη της και το άνοιγμα των εργασιών σύμφωνα με τους εργοδότες, ανέδειξε το φαινόμενο της μετακύλισης του κόστους στο τελικό προϊόν , αποκαλύπτοντας τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας με στόχο να υπονομευθούν οι δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Η εργοδοσία προσπάθησε, αφενός, να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον των εργαζομένων και, αφετέρου, να δικαιολογήσει τις δικές της επιλογές, επιβάλλοντας αύξηση 4 ευρώ ανά κυβικό μέτρο σκυροδέματος. Οι εταιρείες επικαλέστηκαν δήθεν «αναγκαστική προσαρμογή» λόγω αυξημένου εργατικού κόστους που, όπως ισχυρίζονται, τους «επέβαλαν» οι εργαζόμενοι. Όμως, αυτός ο ισχυρισμός δεν στέκει.
Αρκεί να αναλογιστούμε το εξής: η συνολική παραγωγή σκυροδέματος υπολογίζεται περίπου στα 3,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα τον χρόνο. Με την αύξηση των 4 ευρώ ανά κυβικό μέτρο, οι περίπου 550 εργαζόμενοι Παγκύπρια θα πρέπει να μοιραστούν 14 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό όχι μόνο απέχει από την πραγματικότητα, αλλά στερείται κάθε λογικής.
Ας είμαστε ξεκάθαροι: τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι το επιπλέον κόστος που αποδίδεται στους εργαζόμενους είναι μηδαμινό μπροστά στα περιθώρια κέρδους των εταιρειών. Η αύξηση των 4 ευρώ δεν αντανακλά καμία πραγματική ανάγκη. Είναι απλώς μια κίνηση για να αυξήσουν περαιτέρω τα κέρδη τους, βαφτίζοντας τα σε “εργατικό κόστος “. Οι εργοδότες, για να ενισχύσουν το αφήγημά τους, κρύβονται πίσω από αριθμούς και στατιστικές που παρουσιάζονται ως αντικειμενικές.
Όπως είπε ο Μαρκ Τουέιν: «Υπάρχουν ψέματα, υπάρχουν μεγάλα ψέματα, και υπάρχουν οι στατιστικές». Εδώ, οι αριθμοί λειτουργούν ως μασκαρεμένες «αλήθειες», που στόχο έχουν να παραπλανήσουν την κοινωνία και να αποπροσανατολίσουν από την ουσία: ότι οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο και διεκδικούν το αυτονόητο , καλύτερους όρους εργασίας και αξιοπρεπείς αμοιβές.
Είναι λοιπόν κρίσιμο να μπορούμε να ξεχωρίζουμε τις σοβαρές αναλύσεις από εκείνες που χρησιμοποιούν τη στατιστική για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα. Η στατιστική μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, αλλά στα χέρια ορισμένων γίνεται όπλο παραπλάνησης. Ως κοινωνία, οφείλουμε να απορρίπτουμε τις εργοδοτικές δικαιολογίες που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν και να υποτιμήσουν όλους τους πολίτες.
Στη σημερινή εποχή, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιληφθούν τη δύναμη της συλλογικότητας και τη σημασία του να βρίσκονται κοντά στις συντεχνίες. Οι συντεχνίες δεν είναι κάτι ξεπερασμένο. Αντίθετα, αποτελούν έναν σύγχρονο χώρο διαλόγου, συνεργασίας και διεκδίκησης δικαιωμάτων. Σε έναν κόσμο που οι εργοδότες διαθέτουν κάθε μέσο για να προωθούν τα συμφέροντά τους, οι συντεχνίες είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για να ακουστούν οι ανάγκες των εργαζομένων. Πρόκειται για μια επένδυση στο μέλλον, για πιο δίκαιες συνθήκες εργασίας και μια πιο ισορροπημένη κοινωνία.
Κλείνοντας, η θετική κατάληξη στην απεργία του σκυροδέματος απέδειξε περίτρανα την αξία αυτών των αρχών. Με ενότητα, συλλογικότητα και επιμονή, οι εργαζόμενοι πέτυχαν να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους και να σταθούν απέναντι στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Έγιναν φάρος για όλους, αποδεικνύοντας ότι ο αγώνας, όταν είναι οργανωμένος και στηρίζεται στη δύναμη της αλληλεγγύης, μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Ας εμπνευστούμε από το παράδειγμά τους.
